Muszą być spełnione określone warunki – ogólne dobre zdrowie, zdrowe dziąsła, wystarczająca powierzchnia kości do ustabilizowania implantu oraz pełna gotowość do zadbania o higienę jamy ustnej przez regularne szczotkowanie i nitkowanie implantu.

Jest to możliwe, jednak nie w każdym przypadku. Wymaga to konsultacji z implantologiem jeszcze przed usunięciem zęba, wykonania zdjęć rentgenowskich i przeprowadzenia analizy warunków w jamie ustnej.

Większość chorób ogólnoustrojowych, jak cukrzyca czy uregulowane nadciśnienie tętnicze, nie stanowi przeciwwskazania do zabiegu, należy jednak skontaktować się z prowadzącym specjalistą. Zawsze wskazane jest wykonanie badań krwi, a także sprawdzenie poziomu cholesterolu czy witaminy D.

Muszą być spełnione określone warunki – ogólne dobre zdrowie, zdrowe dziąsła, wystarczająca powierzchnia kości do ustabilizowania implantu oraz pełna gotowość do zadbania o higienę jamy ustnej przez regularne szczotkowanie i nitkowanie implantu.

Wprowadzony implant po kilku miesiącach trwale zrasta się z kością i staje się jej częścią, zatem przy dobrze zaplanowanym i wykonanym zabiegu może spełniać swoją funkcję tak długo, jak długo będzie istnieć utrzymująca go kość. Przy prawidłowej higienie i systematycznych wizytach w gabinecie z półroczną częstotliwością, implant może służyć do końca życia.

Średni czas wizyty to około 60 minut. Przy bardziej złożonych zabiegach czas może wydłużyć się do dwóch godzin.

Tak, jak o własne zęby, czyli dokładnie je szczotkować i nitkować oraz odbywać regularne wizyty higienizacyjne w gabinecie stomatologicznym. Należy też raz w roku wykonywać zdjęcie rentgenowskie.

Muszą być spełnione określone warunki – ogólne dobre zdrowie, zdrowe dziąsła, wystarczająca powierzchnia kości do ustabilizowania implantu oraz pełna gotowość do zadbania o higienę jamy ustnej przez regularne szczotkowanie i nitkowanie implantu.

Bardzo małe – implanty to obecnie bardzo dobrze udokumentowana i szeroko przebadana metoda uzupełniania uzębienia, której powodzenie odnotowuje się w co najmniej 96% przypadków.

Nie, skutkuje wyłącznie zmianą koncepcji leczenia.

Obecnie nie ma przeciwwskazań, ale są pewne ograniczenia, które wymagają od pacjentów podjęcia określonych działań, jak np. ograniczenie palenia papierosów ze względu na ryzyko odrzucenia implantu. W przypadku chorób takich jak cukrzyca, choroby układu krążenia, choroby stawów czy osteoporoza niezbędna jest konsultacja z prowadzącym specjalistą.

U bezzębnych pacjentów nie trzeba uzupełniać implantami wszystkich pojedynczych zębów – możliwe jest wszczepienie czterech lub sześciu implantów i odbudowa całego łuku na stałe. Takie rozwiązanie obniża koszty leczenia i pomaga w przypadkach trudnych ze względu na małą powierzchnię kości. Zwykle przy takim leczeniu jeszcze tego samego dnia możliwe jest osadzenie mostu tymczasowego, uzupełniającego brakujące zęby. Po kilku miesiącach zostaje on wymieniony na most ostateczny, a jakość życia ulega znaczącej poprawie.

Najczęstszym utrudnieniem przy wprowadzaniu implantu jest zbyt mała powierzchnia kości. Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift) polega na wykształceniu nowej tkanki kostnej, która umożliwi wykonanie zabiegu. W miejscu zaniku kości wprowadza się własną kość lub preparat zastępujący kość, który stymuluje proces podobny do naturalnego zrastania się dwóch części złamanej kości. Dzięki temu uzyskujemy większą powierzchnię kości.